Internet, nazywany często śmietnikiem cywilizacji, skrywa w swych czeluściach wiele interesujących informacji. Jak to zwykle bywa, szukając materiałów do nadchodzącej notki o polskim podziemiu lat 90-tych znalazłem informacje o Krzysztofie Toczko - gitarzyście grup Zdrowa Woda i Paradox, używającym w grze nieczęsto spotykanych technik tappingu i hammeringu. W wielkim skrócie - techniki te polegają na mocnym uderzaniu palcami w struny gitary na gryfie, przez co uzyskuje się efekt zbliżony do gry na pianinie (gdzie młoteczki uderzają w struny skryte w drewnianym pudle rezonansowym). To, co zobaczyłem na filmikach obrazujących jego umiejętności, zrobiło na mnie - niespełnionym gitarzyście - kolosalne wrażenie.
Muszę przyznać, że oprócz niesamowitej techniki uderzyła mnie w tym wykonaniu świetna aranżacja utworu, który mimo iż był napisany na orkiestrę, w wykonaniu na jedną - choć dwugryfową - gitarę nie gubi szczegółów, które słychać w akompaniamencie. No i ta technika - spróbujcie wziąć kartkę papieru, po długopisie do lewej i prawej dłoni, po czym napisać na kartce obiema dłońmi jednocześnie pierwsze słowo, które przyjdzie Wam do głowy. A teraz pomyślcie, że aby grać w taki sposób, potrzebujecie nieporównywalnie większej koordynacji ruchów...
Kolejny utwór, kolejna gitara :) Nieco bardziej nastrojowo, nieco mniej technicznie, wciąż wspaniale :) Jednoczesne prowadzenie linii melodycznej i akompaniowanie jej nieodmiennie budzi mój podziw. Doskonała sprawa.
A tutaj ciekawostka - do czego może się przydać młodzieniec z dwoma ołówkami w grze na gitarze? Jak się okazuje, gdy brakuje sprzętu, może robić za podkład rytmiczny koledze wygrywającemu melodię z 'Pulp Fiction' ;). Choć tu - nauczony doświadczeniem z Moosebutter - węszę spisek i nagrywanie linii melodycznej w tradycyjny sposób (piórkowaniem) poza kadrem :). Mam jednak nadzieję, że w tym przypadku się mylę.
Jeśli prezentowane tu filmiki spodobały się Wam, zajrzyjcie koniecznie na stronę pARTyzanT'a, gdzie znajdziecie odnośniki do jeszcze większej ilości filmików :). Albumy zespołu Paradox możecie zaś jak najbardziej legalnie ściągnąć z sieci: Rockowania Pokojowe, Spoza Lustra. A jeśli będziecie mieli okazję, wpadnijcie na ich koncert :)
Muszę przyznać, że oprócz niesamowitej techniki uderzyła mnie w tym wykonaniu świetna aranżacja utworu, który mimo iż był napisany na orkiestrę, w wykonaniu na jedną - choć dwugryfową - gitarę nie gubi szczegółów, które słychać w akompaniamencie. No i ta technika - spróbujcie wziąć kartkę papieru, po długopisie do lewej i prawej dłoni, po czym napisać na kartce obiema dłońmi jednocześnie pierwsze słowo, które przyjdzie Wam do głowy. A teraz pomyślcie, że aby grać w taki sposób, potrzebujecie nieporównywalnie większej koordynacji ruchów...
Kolejny utwór, kolejna gitara :) Nieco bardziej nastrojowo, nieco mniej technicznie, wciąż wspaniale :) Jednoczesne prowadzenie linii melodycznej i akompaniowanie jej nieodmiennie budzi mój podziw. Doskonała sprawa.
A tutaj ciekawostka - do czego może się przydać młodzieniec z dwoma ołówkami w grze na gitarze? Jak się okazuje, gdy brakuje sprzętu, może robić za podkład rytmiczny koledze wygrywającemu melodię z 'Pulp Fiction' ;). Choć tu - nauczony doświadczeniem z Moosebutter - węszę spisek i nagrywanie linii melodycznej w tradycyjny sposób (piórkowaniem) poza kadrem :). Mam jednak nadzieję, że w tym przypadku się mylę.
Jeśli prezentowane tu filmiki spodobały się Wam, zajrzyjcie koniecznie na stronę pARTyzanT'a, gdzie znajdziecie odnośniki do jeszcze większej ilości filmików :). Albumy zespołu Paradox możecie zaś jak najbardziej legalnie ściągnąć z sieci: Rockowania Pokojowe, Spoza Lustra. A jeśli będziecie mieli okazję, wpadnijcie na ich koncert :)
2 komentarze:
Oż w mordę, niesamowity człowiek. Z przerażeniem myślę o tym, że każdy z jego palców MUSI posiadać własny mózg i niezależną osobowość, inaczej nie dałby tak rady... Jestem pod naprawdę dużym wrażeniem.
Musi mu niesamowicie szybko iść wiązanie sznurówek :)
pozdrawiam,
senmara
Prześlij komentarz